ԳԻՐՔ ՄՆԱՑՈՐԴԱՑ
ԻՄ ԿՏԱԿԸ 1
Այս ահեղ դարը ինքը ինձ ծնեց
Եվ... քանի՜ անգամ կործանել ջանաց,
Բայց - կեցցե՜մ թող ես
Ու թող նա՛ կեցցե -
Չկարողացավ կործանել:
Ջանաց
Իր ա՛յն աչքաբաց բիճերի ձեռքով,
Որ նրա աչքի յուղն էին կերել
Եվ ուզում էին ինձ՝ հարազատիս,
Խորթ ցույց տալ նրան...
19.XII.1959թ.
Թիֆլիս