ՊԱՐՈՒՅՐ ՍԵՎԱԿ

Եվ ինձ լսելով՝ 

Կարող են ասել. 

«Գժվե՞լ է, ի՜նչ է». 

Իսկ ես էլ կասեմ. 

«Այո՛, գժվե՜լ եմ, 

Ինչո՞ւ չգժվել»: 

 

Իսկ գժվելով չե՞ն սիրում ու ատում: 

Իսկ գժվելուց չէ՞ փայտը ճարճատում: 

Առանց գժվելու՝ չկա՛ շահած մարտ: 

Առանց գժվելու՝ չե՛ն ծնի նոր մարդ: 

Մինչև չգժվի՝ ջուրը չի՛ եռա, 

Կեղև չի պատռի հատիկը նռան: 

Ծառե՞րն են փթթում՝ 

Գժվա՜ծ են անշուշտ: 

Երկի՞րն է պտտում՝ 

Գժվա՜ծ է անշուշտ... 

 

Սերմերը մինչև կարգին չգժվեն՝ 

Բե՛րք չեն դառնալու: 

Թաթերը մինչև կարգին չգժվեն 

Ձե՜ռք չեն դառնալու: 

 

Բառերն էլ մինչև կարգին չգժվեն՝ 

Ե՜րգ չեն դառնալու... 

 

Ա՜խ, ուր էր թե ես միշտ գի՛ժ լինեի...