ՊԱՐՈՒՅՐ ՍԵՎԱԿ

Բառեր չկան կարծես քեզ երգելու համար,

Եվ ես որդու նման անվանում եմ քեզ «մա՛յր»:

 

«Հարազատ» եմ ասում և այնուհետ լռում.

Սիրող սիրտն է այդպե՛ս խոսքը շուտ սպառում:

 

Իսկ թե ոնց եմ սիրում՝ դու գիտենաս պիտի,

Բայց քեզանից առաջ՝ քո թշնամի՜ն գիտի...