ԱՆՏԻՊՆԵՐ0ANT
***
Դու ինձ ասում ես՝ դիմացիր,
Բայց չես ասում՝ կարոտը քո
Ես դեռ ինչքա՞ն պիտի քաշեմ.
Բայց չես ասում, թե սպասման
Այս պահերը անծայրածիր
Դեռ ինձ ինչքա՞ն պիտի մաշեն:
Ու տառապած իմ պապերի
Խոսքն եմ հիշում ես սարսափով.
-Էս նեղություն չուր ե՞րբ, ափո՛,
Չուր ե՞րբ, ասա՛, պիտի քաշել:
-Չուր քառսուն օր:
-Ընդրե ե՞տև:
-Ընդրե ե՞տև... վա՛հ, տնաշե՜ն,
Սորվի՜նք պիտի ընդրե ետև...