ՄԱՐԴԸ ԱՓԻ ՄԵՋ

ՄԵՌՆԵԼ

Եթե մեռնե՜լ...

Թո՛ղ որ մեռնեմ

հուր-կայծակից՝

Միանգամի՛ց,

մի վայրկյանո՛ւմ,

հանկարծակի՛,

Այնքա՜ն արդար,

խղճիս ձայնին մի՛շտ ունկընդիր,

Որ՝ համաձայն բիբլիական հին լեգենդին՝

Հանգիստ անցնեմ և ասեղի նեղլիկ ծակից...

Եթե մեռնե՜լ...

Թող սպանվե՛մ,

թող կործանվե՛մ

Այնպես ապրած և բան արած,

Որ նորածին մանուկների տեսքով նորից

վերածնվեմ՝

Իմ անունո՛վ կնքեն նրանց...

Եթե գամվել՝

փարոսի՜ պես,

Արնաքամվել՝

հերոսի՜ պես,

Ու քրքրվել՝

դրոշի՜ պես...

Եթե մեռնե՜լ...

Բայց առայժմ ապրե՛լ է պետք:

26.V.1957թ.
Մոսկվա