Իսկ դու ուրիշինն ես,

Իսկ դու ուրիշինն ես,

Դո՛ւ - ուրիշի՜ն:

 

Դո՛ւ, իմ հարազա՜տը,

Մոտի՜կ - հարազատը,

Եվ - ուրիշի՜ն...

Ա՜խ, ուրիշին թող որ մեկ ուրիշը լիներ,

Չէ՞ր կարելի, ասա ՛:

Ա՜խ, դու այդ ինչպե՞ս ես ուրիշինը եղել,

Իմ սիրելի՜, ասա՛...

 

Եվ նա ով է՝ գիտե՜մ:

Պարզ է. նա ո՛չ կարիճ, 

Եվ ո՛չ էլ իժ է նա:

Գուցե վատ չէ այնքան,

Գուցե լավն է անգամ,

Բայց քեզ համար օտա՜ր - ուրի՜շ է նա...