ՊԱՐՈՒՅՐ ՍԵՎԱԿ

Ես նա եմ նաև, 

Որ տարբերում է պաչը համբույրից, 

Ինչպես սիրողին՝ սիրահարվածից, 

Եվ մահացումը՝ մեռնելուց։ 

Իրոք. 

Ի՜նչ է իմ գործը, 

Եթե ոչ ջոկել 

Ո՛չ թե կեղծիքը ճշմարտությունից, 

Այլև տարբերել սուտը կեղծիքից, 

Ճիշտը՝ ճշմարտից և ճշգըրիտից, 

Գութը՝ խղճալուց... 

 

Իսկ երբ ես շատ եմ ինքըս ինձ նման, 

Այսինքըն՝ բարձր ինքըս ինձանից, 

Ես տարբերում եմ մուժը մշուշից, 

Ու մառախուղից մեգն եմ տարբերում։ 

Տարբերում նաև 

Բախտավորություն ու երջանկություն, 

Ոճիր ու հանցանք։ 

 

Ու երբ ես շատ եմ ինքըս ինձ նման, 

Այսինքըն՝ բարձըր ինքըս ինձանից, 

Զարմանալի՜ բան - 

Ես՝ Տարբերողըս, 

Բնա՜վ ամենքից ինձ չեմ տարբերում...