ՊԱՐՈՒՅՐ ՍԵՎԱԿ

Դառնում ես այս կողմ, դառնում ես այն կողմ,

Կրնկիդ վրա պտույտ ես տալիս

Ու նորից ժպտում, ժպտում ինքնագոհ,-

Ինքդ չափազանց քեզ դուր ես գալիս:

 

Ինքդ քո աչքում ուրիշ ես դարձել,

Այնպես չես քնում, վեր կենում, գնում...

Ինչ-որ բան հանկարծ փոխվել է կարծես,

Թե ի՞նչ է փոխվել պարզ չես հասկանում:

 

Թե ի՞նչ է փոխվել, ես գիտեմ, անգի՛ն.

Մի՛շտ, ամեն անգամ այդպես է լինում,

Երբ քեզ պես համեստ ու խոնարհ մեկին

Ինձ նման մի խենթ, ինձ նման մի գիժ

Առանց խոսքերի իր սիրտն է բանում...