ՊԱՐՈՒՅՐ ՍԵՎԱԿ

Մեկ «հա» - ես ասում, մեկ ասում ես «չէ» -

Ու չեմ հասկանում՝ ո՞ր խոսքիդ կառչեմ,

Ու չեմ հասկանում՝ գլուխըս առած

Ո՞ր սև-անտակը գնամ ու կորչեմ:

 

Ա՜խ, հավատայի՛ր գոնե աստըծուն,

Որ վրադ ազդեր առածը ծանոթ.

-Աստված «հա»-ն օրհնել,

Օրհնել է և «չէ»-ն,

Բայց անիծել է մեկտեղ «հա ու չէ»-ն...