ՊԱՐՈՒՅՐ ՍԵՎԱԿ

Պատահել է, որ չեմ սիրել, 

Բայց, չգիտեմ՝ ինչի՞ համար, 

Չեմ զլացել անսեր տիրել. 

Գրկել եմ կամ համբուրել եմ: 

Չեմ ընդունել սրտիս խորքում, 

Սակայն լռել-համբերել եմ: 

 

Ես շատ հաճախ ա՛յն չեմ տվել,- 

Մեղանչել եմ,- կարո՜ղ էի. 

Ու շատ հաճախ ցած եմ թևել, 

Իսկ վեր թևել կարո՜ղ էի: 

Եվ փախուստ եմ ինձնից տվել՝ 

Ուրիշ տեղ եմ իզուր չվել - 

Օտա՜ր ոլորտ՝ օտա՜ր թևով, 

Մինչդեռ մնալ կարո՜ղ էի, 

Կարո՜ղ էի և - պարտավո՛ր: 

 

Մեղավոր եմ հույսի համար,- 

         Չարդարացա՜վ՝ 

         Ո՛չ իմ մեղքով. 

Եվ կենդանի ա՛յն հավատի, 

         Որ քարացա՜վ՝ 

         Ո՛չ իմ մեղքով. 

Եվ ա՜յն բարի սրտի համար, 

         Որ չարացա՜վ՝ 

         Ո՛չ իմ մեղքով: 

         Մեղանչել եմ 

Եվ ա՛յն ըմբոստ երգի առաջ, 

Որ խոհեմըս պատառեցի. 

Ա՛յն խոհերի մահվան համար, 

Որոնց ծինը խաթարեցի. 

Մեղավոր եմ և քո՛ առաջ, 

Որ... սիրելուց դադարեցի, 

Եվ ա՛յն ներման, որ բռնությամբ 

Իմ լայն սրտից վտարեցի... 

 

         Իսկ ճիշտն ասած՝ 

Ընդհանրապես մեղա գալու քի՛չ բան ունեմ...