ՊԱՐՈՒՅՐ ՍԵՎԱԿ

Անբաժան է քեզնից քո թովչանքը, 

Ինչպես գույնը՝ ծաղկից, 

Ինչպես պայծառությունն արեգակից, 

Ինչպես անրջանքը

Պատանեկան թովիչ այն հասակից, 

Որից ես դուրս եկել 

Ու դեռ դուրս չեմ եկել։ 

 

Անբաժան է քեզնից բարությունը, 

Ինչպես կրկին քեզնից մայրությունը, 

Որի դուռն ես եկել 

Ու դեռ ներս չես եկել։ 

 

Անբաժան է քեզնից և երջանկությունը, 

Որով լեփ-լեցուն են իմ սիրտն ու իմ տունը, 

Որոնց դուռն ես եկել

Ու դեռ ներս չես եկել։ 

 

Ես կուզեի քեզնից - սա՜ է իմ տենչանքը-

Միշտ անբաժան լինել՝ ինչպես գույնը ծաղկից, 

Ինչպես պայծառությունն արեգակից, 

Ինչպես անրջանքը 

Պատանեկան թովիչ այն հասակից, 

Որից դուրս եմ եկել, 

Չէ՜ - տեսնում ես ինքըդ- 

Որ դեռ դուրս չեմ եկել...