ՊԱՐՈՒՅՐ ՍԵՎԱԿ

Քո արյան և քո շինարար մուրճի

Հետքերն է կրում այստեղ ամեն քար:

Զուլալ ջրերըդ նման են խղճիդ.

Քեզ քաջ են կոչել, կոչել են տկար,

Բայց ոչ... տիրակալ:

 

Դու մերթ զարկվել ես, մերթ զարկել չարին,

Քեզ մերթ գերել են, նվիրել իրար:

Դու մերթ եղել ես անհաղթ ու արի,

Մերթ դաժան եղել, մերթ մեղմ ու բարի,

Բայց ոչ... անիրավ:

 

Քեզ այսպե´ս գիտի թշնամիդ անգամ.

Մի ձեռքիդ՝ սուսեր, մի ձեռքիդ՝ մանգաղ,

Մերթ ճարտար գրիչ, մերթ՝ փորագրիչ,

Մերթ՝ օրինապահ, մերթ՝ աղանդավոր,

Միշտ՝ տաղանդավոր...