ՊԱՐՈՒՅՐ ՍԵՎԱԿ

Իմ տված ցավից

Դու լաց ես լինում,

Իսկ ես` ամոթի՛ց`

Տաք-պաղ քրտնում եմ:

 

Ի՜նչ ասեմ հիմա:

Գեթ մխիթարվի՛ր,

Որ նույն համն ունեն

Քրտինք ու արցունք...