ՊԱՐՈՒՅՐ ՍԵՎԱԿ

Ախ, ինչպես է, որ չի հոգնում

Նրա անփակ այս բերանը...

Նա ուրիշի շյուղն է տեսնում`

Չհիշելով իր գերանը.

Ուրիշներին դեռ մածունից

Ու պանրից է քարոզ կարդում`

Մոռանալով, որ այլևըս

Չի՜ մակարդում իր մերանը: