ՊԱՐՈՒՅՐ ՍԵՎԱԿ

Գիտե՞ս, սիրելի՛ս,

Ո՛վ է անխելքը,

Եվ անբուժելի`

Ո՛ր խոցն ու վերքը.

-Երբ ո՛չ թե կտրում, 

Այլ համբուրում ես

Քեզ անխղճորեն 

Հարվածող ձեռքը: