ՊԱՐՈՒՅՐ ՍԵՎԱԿ

Իմաստուն էր, բայց շատ ձգեց

Ու քաշքշեց այս պարանը,

Մոռանալով, որ պարան է -

Ճիշտ է, հաստ է, բայց գերա՞ն է:

Է՜հ, թող նույնիսկ գերա՜ն լինի,-

Միևնույն է, ո՛վ իմաստուն,

Պիտի հատվեր` թե պարան է,

Պիտի ջարդվեր` թե գերան է: