ՊԱՐՈՒՅՐ ՍԵՎԱԿ

Սա մտածում է, որ ինքը` դանակ,

Աշխարհն էլ շատ է նման դմակի,

Բայց տանը, տեսե՛ք, ի՜նչ ձև է տալիս

Անստորագիր մի նոր նամակի.

«Այսինչ-այնինչը դմակ է ուտում

Եվ թշնամաբար չի էլ նկատում,

Որ այդ դմակը դիպել է մի օր

Մաքու անմաքուր կեղտոտ քամակին...»