ԳԻՐՔ ՄՆԱՑՈՐԴԱՑ
ԻՄ ԿՏԱԿԸ 7
Եթե ուզում ես հորըդ հասկանալ
Ու լինել նրա հարազատ որդին՝
Մոռացի՛ր ընդմիշտ,
Թե կա քերթություն,
Թե կա դպրություն,
Գրականություն:
Կա կյա՜նք,
Կա լեզո՜ւ,
Եվ պիտի, տղա՛ս,
Նաև խոսելու ցանկություն լինի,
Բայց մի ցանկությո՛ւն,
Որ անխուսափ է՝
Ջուր խմելու պես,
Անառարկելի՝
Որպես հրաման,
Անխուսափելի՝
Ինչպես լինում է
Մազի բուսնումը,
Աճը եղունգի:
20.XII.1959թ.
Թիֆլիս
ԻՄ ԿՏԱԿԸ 8
Այն, ինչ կոչվում է գրականություն,
Դեսպանատո՜ւն չէ,
Որ զգա՛ս - խորհե՛ս - մտածե՛ս մի բան
Եվ այլ բան ասես:
Իսկ դու դեսպա՛ն չես,
Այլ պատգամավո՜ր:
Ու եթե նույնիսկ դեսպա՛ն ես՝
Ապա
Դեսպան ես... կյանքի՜ -
Որքան այսօրվա,
Առավել վաղվա՜...
20.XII.1959թ.
Թիֆլիս
ԻՄ ԿՏԱԿԸ 9
Եթե ուզում ես հասկանալ դու ինձ՝
Ներս մտիր անտառ և ականջ արա:
Որքա՜ն ձայներ կան՝ բոլո՜րը տարբեր:
Եվ բազմահազար ձայնատերերից
Նույնիսկ գեթ մեկին բնավ չի տանջում
Ինչպե՛ս ձայնելը -
Նրանք կարող են լոկ այսպես ձայնել,
Եվ ոչ այլապես...
20.XII.1959թ.
Թիֆլիս
ԻՄ ԿՏԱԿԸ 10
Գիտե՛մ՝
Ես էլ եմ գնալու շուտով,
Ուր որ է, այո, գնալու եմ ես,
Բայց չե՜մ կորչելու:
Դառնալու եմ ձեր... առողջությունը:
20.XII.1959թ.
Թիֆլիս
ՆԵՐՇՆՉՄԱՆ ՊԱՀԻՆ
Իսկ երբ մենակ եմ քայլում դաշտերով
Ու միայն ես եմ ինձ զրուցակից՝
Ստորերկըրյա անտես ջրերի
Վեճն ու աղմուկն եմ պարզորոշ լսում
Եվ նույնիսկ տեսնում նրանց փրփուրը...
[1959թ.]