ՊԱՐՈՒՅՐ ՍԵՎԱԿ
Փնտրել
Նկարներ
Տեսադարան
Կապ
Կենսագրություն
Բանաստեղծություններ
Պոեմներ
Փնտրել
ՈՒԹՆՅԱԿՆԵՐ
Սա մտածում է որ ինքը դանակ
Նրա ձեռքը բան չի ընկնում
Թե ասես Մատըս վարունգ է
Իսկ այս տիպը հապա տեսեք
Ձրի պատանք թե լինի
Իսկ ինչու ինչի համար
Սա տուն չի շինել
Սա թե տեղն եկավ
Ականջովը մեկ
Այս տիպը Քո տանը լակում
Գողի հետ նա գառը աղում
Թե տեղը գա այս մարդուկը
Ինչ ասեմ խելքդ
Հիսուն տարի առաջ ծնվեր
Լավից դժգոհ
Ինչ ես պահանջում
Ուղտը չի տեսնում
Իմաստուն էր բայց շատ ձգեց
Ախ ինչպես է որ չի հոգնում
Դեռ ձմեռ չեկած
Ախ գոնե անփակ
Ամռան շոգին պաղ շվաքում
Երեկ ուրիշ եղանակ
Բեղերը քեզ քիչ են թվում
Չէիր կարող երեկ ասել
Քո կյանքը ապարդյուն անցավ
Նա այնքան ջահել է դեռ
Գարունն է գալիս դիմավորեցեք
Նա դուրս է տալիս
Ինքը մի նոր
Բավական է
Նա սուտ է փչում Թե սուտը բռնես
Հետըդ ուռռա բերեցիր
Թե նա մի քիչ վատ է զգում
Գրաբար բառ է այդ ինչ ասել է
Շնախոտ լինի
Աչք մտնողը աչքի ընկավ
Գործի գլուխ ես
Ինքն էլ գիտի որ գործից
Գլխի է ընկել
Դուք հիշում եք
Ականջը սրած ականջ է դնում
Հացը դարձրել է ձիավոր
Զարմանքդ զուր է
Բախտ է հարկավոր ամեն տգետից
Աչք մտնելու համար նա մի հատ է
Ինքը հոպոպն է հոտած
Ձյունը ինչ է իմանում
Ախ արդեն ականջ է ծակում
Սարն ինչ գիտե
Նույն հին վանքն է
Հիմար ժպիտով
Եթե ասեմ
Տանը լինեմ լինեմ մայթում
Իմ սրտի սյունը
Ես բռնել ուզեցի
Մաղի մեջ
Թե ինձ համար ինչ է պահված
Հովիտը ինքս տվեցի
Դու ես ձգում
Մի ամիս է թե մի տարի
Թե ինձ այրեց
Ուր ես չկաս
Տաքն ինչ իմանա
Մեր տունը մեկ չէ
Իր մասին հայտնի բան է
Ինչ անենք
Ես այնպես հեշտ էի տարվում
Գիտես սիրելիս
Ոնց սուտ ասեմ չէ բարակ չի ու թևի մեջ
Աչքըս բաց
Ես քո մասին
Ինչ ես տանջում կամ թույլ եղիր
Թող լինի այնպես
Ես գիտեմ կհանդիպենք դեռ
Աչքերս վառ լույսի սովոր
Դու ինքդ քեզ տաքանում ես
Եթե անգամ այնպես փայլես ոնց ամենքը
Մեղուն ինքն էլ չգիտե
Լինում է այսպես էլ կյանքում
Ինչ էլ որ անես հարյուրը հարյուր
Ուրիշ ես դառնում ամեն օր
Նորից երգում մորմոքում է
Հեշտ բան չէ ջանըս ճիշտ ժամանակին
Անհարմար է բոբիկ քայլել
Կարդալ Ժողովածուն
Lilas
